Waarderend organiseren
Effectieve samenwerking in een organisatie en tussen organisaties wordt een stuk makkelijker wanneer er onderling een verzameling bestaat (en herkenbaar is) van gemeenschappelijke waarden en overeenkomstige doelen. Wat willen we bereiken? Wat vinden we daarbij belangrijk en wat betekent dat voor ons gedrag?
Waarderend organiseren is te beschouwen als een heel natuurlijke manier van organiseren. Het is gebaseerd op wat werkt in uw organisatie, het focust op sterke punten en bestaande kwaliteiten. Net als in de natuur: “Evolution doesn’t linger on past failures, it’s always building upon what works *)”.
De traditionele aanpak bij verbeterprogramma’s en veranderingsprocessen is dat de focus wordt gelegd op het leren van fouten. Het probleem wordt degelijk onderzocht en geanalyseerd. Deze aanpak vraagt vaak externe deskundigheid en mondt uit in een advies. Wat volgt is het besluit over het advies en daarna komt de communicatie en de implementatie van de verbetermaatregel. Ondanks alle logische stappen verloopt die implementatie dan toch nog taai, traag en vaak met tegenvallende resultaten. Het blijkt in de praktijk dan toch nog ingewikkeld te zijn om te veranderen. Het leren van de eerder gemaakte fouten is namelijk niet eenvoudig, vooral niet als een ander vindt dat jij moet veranderen.
Waarderend organiseren hanteert een vijftal principes die ertoe leiden dat opzet en uitvoering van veranderprocessen op een heel andere wijze verlopen (anders denken, anders doen, gewoon doen). Met die principes wordt een aanpak gekozen waarin het gewenste en gemeenschappelijke eindresultaat een prominente rol speelt. Daarbij wordt zo veel mogelijk gewerkt met positief gelabelde ambities: hoe bereiken we hoge klanttevredenheid, betrokken en bevlogen medewerkers, foutloze productie enzovoort. En hoe wordt dat (soms) al gerealiseerd? Wat werkt er wel? Oplossingen worden niet vóór de medewerkers bedacht, maar door de medewerkers bedacht. Dus is de inbreng van medewerkers cruciaal. Dat is spannend en vraagt een goede begeleiding, maar het is vooral ook erg stimulerend. Met een grote kans op realisatie, immers: het vindt al plaats!
*) uit: Jason Fried &David Heinemeier Hansson, Vermilion 2010.